Interesuje
mnie czas jako niejednolita miara jednostkowego doświadczenia
teraźniejszości, skonstruowana z wielu warstw i pozałamywanych
płaszczyzn, które mimo nierozerwalności wydają się momentami
osobne i odległe. W zależności od przyjętej perspektywy
odczuwanie, percepcja i kształt czasu się zmieniają. Możliwy jest
tylko jeden wymiar fizycznego doświadczenia czasu, którego
dopełnieniem jest przestrzeń. Jednak zasięg emocji pozwala na
szersze postrzeganie rzeczywistości, przekraczając strefę
komfortu. Świadomość równoległości czasów budzi stany w różnym
natężeniu i sile, wpływając na odczuwanie własnej
czaso-przestrzeni.
W
eksploracji zagadnienia czasu konfrontuję ruch z fotografią na
zasadzie partnerstwa i jednoczesnego przeciwstawienia, przyjmując w
punkcie wyjścia ruch za przepływ czasu, a fotografię za próbę
jego zatrzymania.
Odwracając
to ogólne założenie i wykorzystując światło jako podstawowy
warunek wyłonienia się fotografii, skupiam uwagę na detalu obrazu
zarówno ruchomego oraz w zatrzymaniu, budując osobistą ekspozycję
ruchu.
Choreografia:
Ula Zerek
Fotografia:
Tomek Zerek
Muzyka:
WODA – Adam Witkowski&Krzysztof Arszyn Topolski
Produkcja:Ciało/Umysł 2017_Exchange:Change
premiera: 03.10.2017 Warszawa
Notes from the working process:
premiera: 03.10.2017 Warszawa
Notes from the working process:
The field of this work is dance&photography
relation, dance as a flow of time and photography as its capture. I
initially got inspired with Eadweard Muybridge and his motion study
pictures. Trying
to stop the movement he made set of pictures creating moving image.
This circular paradox of time in Muybridge's works as well as desire
of grasping the imperceptible are both very interesting aspects for
me.
I
want to search for performative processes within photography, moments
where the essence of photography is. Together with a photographer (Tomek Zerek) we agreed that the essence of photography comes with light and so we're going to work with the light, choreographing the light,
observing how the image emerges.
Dance in this context should be pure embodied emotion not in a
highly expresional form though, rather I call it intensive minimal
subtlety. Movement wise I focus on detail, subtle impulses. Concerning
the time I refer to different times I feel in my life. The time of my
biology, the time of the world's anxiety, the time of my
relationships with other people, the time of maternity - this
experience feels very physical. I sense them with different dynamics,
frequency, shapes, layers of my body and mind. Time always comes within space.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz