Memo (2011)

pomysł: Ula Zerek/Szymon Wróblewski

występują: Justyna Bartoszewicz, Ula Zerek

dramaturgia: Szymon Wróblewski

muzyka: Michał Gos

design: Julia Cyrzan, Ula Wasielewska

premiera: 10 kwietnia 2011 Klub Żak, Gdańsk

Memo to próba zmierzenia się z materią pamięci. Inspirując się tekstami neurobiologa Olivera Sacksa (autora słynnej książki „Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem“) oraz historyka psychologii Douwe Draaismy mierzyliśmy się z fenomenami działań naszego mózgu. Nadmiar zapamiętywania jako droga do kompulsywnego działania wbrew logice oraz deficyt pamięci czyli zerwanie podstawowego dla ludzi poczucia kontinuum czasu. Czy można odkroić nawarstwiające się historie skalpelem? Albo dokleić brakujące elementy? Czy można wymazać wspomnienia, które – jak tatuaże na skórze bohatera filmu „Memento“ – pozwalają ciału zapamiętać historię? A może – jak w bajkowych rytuałach – przepisem na odczynianie wspomnień jest odwracanie biegu wydarzeń i powrót do Początku?

Memo to wejście w ciało czasu – moment, w którym zapamiętujemy i który potem staramy się odtworzyć.